در زمانهای بسیار قدیم وقتی هنوز پای بشر به زمین نرسیده بود :

، فضیلتها و تباهیها
 در همه جاشناور بودند . آنها از بیکاری
 خسته شده بودند . روزی همه فضائل و تباهیها
 دور هم جمع شدند ، خسته تر و کسل تر از
 همیشه ، ناگهان ذکاوت ایستادو گفت : بیایید یک
 بازی کنیم . مثلآ قایم باشک . همه از این
 پیشنهاد شاد شدند و دیوانگی فورآ فریاد زد
 من چشم میگذارم و از آنجائیکه هیچ کس نمی
 خواست بدنبال دیوانگی بگردد ، همه قبول
 کردند او چشم بگذارد و به دنبال آنها
 بگردد . دیوانگی جلوی درختی رفت و چشم هایش
 رابست و شروع به شماردن کرد ... یک ... دو ... سه
 ... همه رفتند تا جایی پنهان شوند ! لطافت
 خود را به شاخ ماه آویزان کرد ، خیانت داخل
 انبوهی از زباله پنهان شد ، احصالت در
 میان ابرها مخفی شد ، هوس به مرکز زمین رفت ،
 طمع داخل کیسه ای که خودش دوخته بود مخفی
 شد و دیوانگی مشغول شماردن بود ،
 هفتادونه ... هشتاد ... هشتادو یک ... . همه پنهان شده
 بودند بجز عشق که همواره مردد بود و نمی
 توانست تصمیم بگیرد و جای تعجب هم نیست
 چون همه می دانیم پنهان کردن عشق مشکل است .
 در همین حال دیوانگی به پایان شمارش می
 رسید ، نودو پنج ... نود و شش ... نودو هفت ...
 هنگامی که دیوانگی به صد رسید عشق پرید و در
 بین یک بوته گل رز پنهان شد . دیوانگی
 فریاد زد دارم میام و اولین کسی را که پیدا
 کرد تنبلی بود ، زیرا او تنبلی اش آمده بود
 جایی پتهان شود و لطافت را یافت که از شاخ
 ماه آویزان شده بود ، دوروغ ته دریاچه ،
 هوس در مرکز زمین ، یکی یکی همه را پیدا
 کرد ، بجز عشق . او از یافتن عشق نا امید شده
 بود . حسادت در گوشهایش زمزمه کرد ، تو فقط
 باید عشق را پیدا کنی و او پشت گل رز است .
 دیوانگی شاخه چنگ مانندی را از درخت کند
 و با شدت و هیجان زیاد آن را در بوته گل رز
 فرو کرد و دوباره و دوباره تا اینکه
 باصدای نا له ای متوقف شد . عشق از پشت بوته
 بیرون آمد با دستهایش صورت خود راپوشانده
 بود و از انگشتانش قطرات خون بیرون میزد .
 شاخه ها به چشمان عشق فرو رفته بودند و او
 نمی توانست جایی را ببیند . او کور شده بود
 ، دیوانگی گفت : من چه کردم ، من چه کردم ،
 چگونه می توانم تورا درمان کنم . عشق پاسخ
 داد : تو نمی توانی مرا درمان کنی ، اما
 اگر می خواهی کاری بکنی ، راهنمای من باش،
 و اینگونه است که از آنروز به بعد عشق کور
 است و دیوانگی همواره با اوست

¤ نویسنده: رها

پیام های دیگران